Infowar

Παρακολουθούμε την ιστορία της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας από την εποχή του Mini Cooper μέχρι εκείνη των γιγαντιαίων SUV των αμερικανικών λεωφόρων — και υποπτευόμαστε ότι μέσα από αυτήν την πορεία μπορούμε να καταλάβουμε δυο-τρία πράγματα για το κυρίαρχο οικονομικό σύστημα.

Με αφορμή την ανόητη μεταφορά της ζωής της στο Netflix σκεφτόμαστε ότι το μόνο που τη συνδέει με την ηθοποιό που την υποδύεται είναι ο Φιντέλ Κάστρο.

Με αφορμή τις καταγγελίες περί απάτης που συγκλονίζουν το σκακιστικό στερέωμα, αναλογιζόμαστε εάν έχει σημασία να χάνεις από έναν άνθρωπο όταν είναι βέβαιο ότι μπορείς να χάσεις από μία μηχανή.

Επιστρέφουμε σε εκπομπές που κάναμε ύστερα από παλιές αποστολές στην Τεχεράνη και συνειδητοποιούμε ότι κάθε εξέγερση και κάθε επανάσταση σε αυτή τη χώρα φέρνει τον σπόρο της προηγούμενης.

Ακούμε τα πιο προσβλητικά σχόλια που έχουν παρουσιαστεί στην εκπομπή Last Week Tonight την τελευταία δεκαετία και αναρωτιόμαστε εάν θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε στην Ελλάδα.

Οι Manic Street Preachers εξηγούν τι μπορείς να κάνεις με τη βασίλισσά σου και την πατρίδα σου και ο Πολ Μακάρτνει γλυκοκοιτάζει την Ελισάβετ ενώ αυτή είχε το νου της σε κάτι εγκληματίες πολέμου.

Ακούμε τραγουδάκια για τον Γκορμπατσώφ, υποστηρίζοντας ότι η άποψη πως ένας άνθρωπος ευθύνεται για τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης δεν μας ακούγεται και τόσο Μαρξιστική..

Θυμόμαστε μια μεγάλη έρευνα των New York Times που απέδειξε ότι προκειμένου να προμηθευτείς εφαρμογές παρακολούθησης όπως το Pegasus και το Predator, πρέπει πρώτα να αποδεχθείς την εξωτερική πολιτική του Τελ Αβίβ.

Αναλύουμε το γονιδίωμά τους και συνειδητοποιούμε ότι εξελίσσονται όπως και οι άνθρωποι. Έχουν μάλιστα και τις ίδιες πολιτικές, ιδεολογικές και ταξικές διαφορές μεταξύ τους.

Ακούμε στοιχεία του ρεπορτάζ σε ήχους country και αναρωτιόμαστε τι πιθανότητες έχει ένας διεφθαρμένος πρόεδρος να μην παραιτηθεί όταν λειτουργεί σωστά η δικαστική και η μηντιακή εξουσία.

Διηγούμαστε την ιστορία ενός παγωτού που πάγωσε το αίμα του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου. Συζητάμε για την απόφαση των Ben & Jerry’s να σταματήσουν να πουλάνε παγωτά στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.

Ξανακοιτάζουμε τη Λατινική Αμερική μετά τις εκλογές στην Κολομβία που έφεραν στην εξουσία έναν πρώην αντάρτη, ο οποίος τώρα υπόσχεται να σώσει τον καπιταλισμό, αλλά δεν εννοεί ακριβώς αυτό που νομίζετε.

Αφήνουμε σε εσάς να αποφασίσετε αν ο Μπασκιά είναι ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες των τελευταίων δεκαετιών ή ένα δημιούργημα των εμπόρων τέχνης — και απλώς σας βεβαιώνουμε ότι βρισκόταν στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Βλέπουμε το κορίτσι των ναπάλμ να τοποθετείται για τις σφαγές που σημειώνονται κάθε τρεις και λίγο σε κάποιο σχολείο των Ηνωμένων Πολιτειών και να υποστηρίζει ότι χρειαζόμαστε λίγο περισσότερη φωτογραφική φρίκη στη ζωή μας.

Λέμε ιστορίες για τη Φουσάκο Σιγκενόμπου, τη γυναίκα που για κάποιους θεωρείται η μεγαλύτερη επαναστάτρια και για άλλους η μεγαλύτερη τρομοκράτισσα στην ιστορία της Ιαπωνίας

Παρακολουθούμε τον εξοπλισμό που είχαν στη διάθεσή τους οι παραγωγοί του Top Gun πριν από τρεισήμισι δεκαετίες κι αυτόν που έχουν σήμερα. Και αναρωτιόμαστε εάν όλα αυτά μπορούν να μας δείξουν κάτι για την πορεία της αμερικανικής αυτοκρατορίας.

Ακούμε ορισμένα από τα σάουντρακ για ταινίες που συνέθεσε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και λέμε μια-δύο πολιτικές κουβέντες για το περιεχόμενο αυτών των ταινιών.

Παρακολουθούμε μέσα από τον κινηματογράφο και τις αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές το φαινόμενο της copaganda – της προπαγάνδας των αστυνομικών ή των μπάτσων σε πιο ακριβή μετάφραση.

Παρουσιάζουμε πέντε τραγούδια από τις χώρες που βρίσκονται στις αμέσως καλύτερες θέσεις από την Ελλάδα — το Μπουρούντι, την Ουκρανία, την Γκαμπόν, το Τσαντ και την Αλβανία.

Ακούμε τον διευθύνοντα σύμβουλο της Exxon να υποστηρίζει ότι δεν ευθύνεται αυτός για τις αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου και έναν πρώην υπουργό των ΗΠΑ να τον βγάζει ψεύτη.