Infowar

Παρακολουθούμε μαζί του την παγκόσμια ιστορία των τελευταίων τριών δεκαετιών – από το τέλος της ιστορίας που δεν ήρθε ποτέ, μέχρι το τέλος των μνημονίων… που δεν ήρθε ποτέ.

Συζητάμε για έναν άνθρωπο που πούλησε μια πατέντα δισεκατομμυρίων δολαρίων για ένα δολάριο. Και για άλλους που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων για μια χούφτα δολάρια.

Πραγματοποιούμε ένα ταξίδι στην πολιτική και τη φιλοσοφία της μουσικής του, χωρίς να ακούσουμε σχεδόν κανένα δικό του κομμάτι. Τον θυμόμαστε καθώς συμπληρώνονται 250 χρόνια από τη γέννησή του.

Αναρωτιόμαστε γιατί τα μέσα ενημέρωσης στα οποία εργάστηκε για δεκαετίες τον χαρακτηρίζουν τώρα «αμφιλεγόμενο» και καταλήγουμε ότι είναι ο μεγαλύτερος τίτλος τιμής που θα μπορούσαν να του αποδώσουν.

Υποστηρίζουμε ότι σε γενικές γραμμές υπήρξε πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας αν και ορισμένες φορές ισορροπούσε επάνω σε μια παχιά λευκή γραμμή.

Συζητάμε δηλαδή για μία από τις πιο σκοτεινές στιγμές της αμερικανικής αστυνομίας και της αμερικανικής δικαιοσύνης στον 20ό αιώνα. Για να μην ξεχνάμε ότι, ακόμη κι όταν κερδίζουμε μερικές δίκες, η αστική δικαιοσύνη είναι συνήθως απέναντί μας.

Συζητάμε για το περιβάλλον, για ντοκιμαντέρ, για τις αμερικανικές εκλογές και κάτι ανεμογεννήτριες.

Παρακολουθούμε τον Κίνο, που μας άφησε χρόνους, να δημιουργεί ένα σκίτσο για μια διαφημιστική εταιρεία και αυτό να τα κάνει όλα μαντάρα.

Απορούμε με όσους απορούν με το γεγονός ότι η τράπεζα HSBC κατηγορήθηκε για άλλη μία φορά για εμπλοκή σε υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών. Γιατί υποστηρίζουμε ότι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ιδρύθηκε.

Θυμόμαστε ιστορίες ενός μουσικού ρεύματος που δεν το δήλωνε ανοιχτά, αλλά ήταν πάντα βαθύτατα πολιτικό.

Θυμόμαστε τους Έλληνες πολιτικούς που περίμεναν στην ουρά για να συναντήσουν τον Αμερικανό πρέσβη και πως το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρενέβαινε στις ελληνικές σχολές δημοσιογραφίας.

Συζητάμε για την εργασία και τη θεωρία της αξίας και διαφωνούμε ελαφρώς με ένα από τα λαμπρότερα μυαλά της εποχής μας, που έφυγε νωρίς.

Αφήνουμε τον Τρότσκι να συνομιλεί με τον Κάρολο Μαρξ σε όρους Matrix και να τον καλεί να αποφασίσει εάν θα πάρει το μπλε ή το κόκκινο χάπι.

Αναζητούμε τα στοιχεία που άφησε στον πολιτισμό η εξέγερση στη συνοικία Γουάτς του Λος Άντζελες, που το 2020 συμπληρώνει 55 χρόνια. Και ύστερα παρακολουθούμε ένα πραξικόπημα στο Μάλι.

Ακούμε αποσπάσματα από τα βιβλία ενός μεγάλου μαρξιστή φιλοσόφου για το πώς μπορείς να κόβεις τις πατάτες στο κάμπινγκ χρησιμοποιώντας το μαχαίρι που έφερε ο τύπος στη διπλανή σκηνή.

Αναρωτιόμαστε γιατί οι ήρωες στα spaghetti western μιλούσαν ορισμένες φορές σαν τον Μπακούνιν, τον Κροπότκιν και τον Ντουρρούτι.

Συζητάμε για μια από τις πιο σκοτεινές προσωπικότητες του καιρού μας, τον Άλαν Ντέρσοβιτς. Τον άνθρωπο που σύμφωνα με καταγγελίες είχε οργανώσει ένα μεγάλο δίκτυο για να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδας με ψευδείς κατηγορίες περί αντισημιτισμού.

Τραγουδάμε ιστορίες για την καύση σκουπιδιών και σκεφτόμαστε τι μπορεί να πάει στραβά εάν ένας μαφιόζος που πουλάει σκουπίδια συναντήσει ένα μαφιόζο δήμαρχο που είναι διατεθειμένος να τα αγοράσει και να τα κάψει στη γειτονιά σου.

Συζητάμε και πάλι για το δίλημμα της Μαλάκκα, η οποία ενώ δεν είναι αυτό που νομίζετε, θα μπορούσε να αλλάξει τις παγκόσμιες ισορροπίες στην αγορά ενέργειας.

Αναρωτιόμαστε πώς θα αντιδρούσαμε εάν η Γερμανία έστηνε έναν αδριάντα του Αδόλφου Χίτλερ στο κέντρο του Βερολίνου. Kαι ύστερα σκεφτόμαστε ότι το Βέλγιο δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει κάτι αντίστοιχο στην πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.