Footsteps

Na pytanie Piotra ile razy należy przebaczać, Jezus odpowiada, że w nieskończoność (por. Mt 18, 21-35). Opowieść o nielitościwym dłużniku podpowiada nam, że wybaczanie rodzi się z uświadomienia sobie, że zawdzięczamy Bogu i innym tyle, że bledną przy tym urazy, których mogliśmy doznać ze strony kogokolwiek. Przebaczyć, to w gruncie rzeczy, dzielić się wdzięcznością. (ks. Wojciech Woźny)

Choć Pan Jezus nie potrzebuje nawrócenia, bo to my nawracamy się ku Niemu, to historia jego pobytu na pustyni i przemienienie na Górze Tabor mówią nam dużo na czym polega nasza wewnętrzna przemiana, która jest celem pokuty. (ks. Michał Kwitliński)

Postanowienia wielkopostne nie powinny być na marginesie naszego życia, naszej codzienności. I nie są tylko wysiłkiem naszej woli, ale usłyszeniem głosu Pana Jezusa i pójściem za Nim. (ks. Stanisław Urmański)

Jezus wyrzuca faryzeuszom, że skupiają się na czysto zewnętrznym wypełnianiu Prawa. Zwraca ich i naszą uwagę, że nasze dobre czyny powinny wypływać z dobrego i kochającego serca, a nie ze sztywnego schematu. (ks. Wojciech Woźny)

Często kojarzymy modlitwę z proszeniem, ale modlitwa to przede wszystkim - być z Bogiem. Prośba, dziękczynienie, żal za grzechy to elementy modlitwy, które jednak prowadzą do tego co najważniejszej - bycia z Bogiem, bo Go kocham. (ks. Michał Kwitliński)

Walka Dawida z Goliatem to przykład zaufania do Boga. W codziennym życiu mierzymy się z wieloma Goliatami walk duchowych. Możemy naśladować Dawida, który nie walczy sam i nie walczy dla siebie. (ks. Wojciech Woźny)

Osiem dni po narodzinach Syna Bożego otrzymał On imię Jezus - Bóg jest zbawieniem. To nas zachęca, do zacieśniania relacji z Nim oraz by nie szukać zbawienia tam, gdzie go nie znajdziemy. (ks. Wojciech Woźny)

ks. Wojciech Woźny

Przykazanie miłości jest nazywane podwójnym, bo miłość bliźniego jest konsekwencją miłości Boga. Gdy będę miłował Boga z całej duszy, będę umiał kochać bliźniego Jego miłością. (ks. Michał Kwitliński)

Ludwik XIV, zapatrzony w swoją pozorną potęgę, powiedział "Państwo to ja". Jednak w odniesieniu do Królestwa Bożego można powiedzieć: Królestwo to Chrystus. Bo Jego królowanie opiera się na osobistej relacji z każdym z nas. (ks. Michał Kwitliński)

Św. Seweryn jako męczennik, idzie zdecydowanie za Jezusem. Tego możemy się od niego uczyć w męczństwie na raty w codziennym życiu. (ks. Wojciech Woźny)

Czy da się pogodzić zajmowanie ostatniego miejsca (por. Łk 14, 1.7-11) z poczuciem własnej wartości? Jezus uczy nas, że tak, ale tylko przez miłość. (ks. Wojciech Woźny)

Jezus mówi: Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął... (Łk 12, 49-53). Jezus nie jest rewolucjonistą, bo nie stosuje przemocy. Z miłością nawołuje do tego, by jednak coś zmienić. (ks. Wojciech Woźny)

Wezwanie św. Pawła "Nieustannie się módlcie" wydaje się pozornie niewykonalne. Gdy zrozumiemy lepiej, czym jest modlitwa i podejmiemy pewien wysiłek, jest to możliwe i kompatybilne z innym wezwaniem Apostoła: "Zawsze się radujcie". (ks. Michał Kwitliński)

Św. Paweł mówi: "wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia" (Flp 4, 12-14. 19-20). Bóg pomaga nam przezwyciężyć bezsilność i słabości za pomocą natchnień, dobrych ludzi obok nas oraz swoją obecnością w Eucharystii. (ks. Wojciech Woźny)

Gdy wydaje nam się, że Bóg wymaga od nas zbyt wiele, przypomnijmy sobie, że uczynił nas swymi ukochanymi dziećmi. Z Nim wszystko, czego od nas wymaga jest możliwe. (ks. Michał Kwitliński)

Co ma wspólnego św. Franciszek i kobieta, która przez tłum przeciska się do Jezusa? Uczą nas jak być "ubogimi w duchu", którym Jezus obiecuje Królestwo Niebieskie. (ks. Wojciech Woźny)

W przypowieści o robotnikach w winnicy Pan Jezus mówi nam, abyśmy umieli znaleźć radość w budowaniu Królestwa Bożego tu i teraz, a nie byli skupieni wyłącznie na nagrodzie wiecznej za nasz trud. Nie tylko denar, ale już samo zaproszenie do pracy w winnicy jest łaską. (ks. Michał Kwitliński)

Na początku roku szkolnego możemy rozważyć sens nauki szkolnej i akademickiej, która jak każda praca jest udziałem w dziele stworzenia. (ks. Michał Kwitliński)

W przypowieściach o skarbie i o perle Pan Jezus zachęca nas do determinacji w dążeniu do Niego, który jest skarbem bezcennym. Możemy je również odczytać jako metaforę Jezusa, który traktuje człowieka jak skarb, dla którego poświęca wszystko. (ks. Michał Kwitliński)